دریا و آب

9 دی، ندای هل من ناصر بلند نشد ولی فریاد لبیک یا حسین تا آسمان به گوش همه رسید.

محرم آمد!

یادمان باشد :

اول نماز حسین،بعد عزای حسین

اول شعور حسینی،بعد شورحسینی

محرم و صفر زمان بالیدن است

نه فقط نالیدن

بساطش آموزه است نه موزه

با سلام و خدا قوت
سپاس از وبلاگ خوبتون
ممنون میشم از وبلاگ ما در لینک زیر دیدن کنید
منتظر نظرات شما دوست عزیز هستیم
https://kowsarblog.ir/admin.php?ctrl=items&blog=2304&p=329068

با سلام و خدا قوت
ممنون میشم از وبلاگ ما در لینک زیر دیدن کنید
منتظر نظرات شما دوست عزیز هستیم
http://ivan.kowsarblog.ir/?p=305532&more=1&c=1&tb=1&pb=1

سلام عالی بود بروزم منتظر حضور گرمتون هستم

سلام عالی بود به منم سر بزنید بعد از مدت ها بروزم

سلام
هرروزحل مشکلاتم را با صلوات پی می گیرم
موفق باشی

سلام خیلی قشنگ بود. موفق باشید

در قسمت ولا يؤوده حفظهما و هو العلي العظيم
كلمه حفظهما اشتباه تايپ شده است . لطفا اصلاح بفرماييد .

با اجازه شما در وبلاگ خود منتشر نمودم .
اجرتان با خانم حضرت معصومه سلام الله عليها .

بسيار عالي !

حظ فراوان برديم .

موفق باشيد .

ده شب چراغانی بود یکسر زمین و آسمان

گویا که ماه دیگری تابیده در کون و مکان

بانگ طرب از درگه خلاق سرمدی آمده

هنگام شور و شادی آل محمد (ص) آمده

دهه کرامت ، میلاد دو ماه تابان ولایت بر همه دوستداران و عاشقان خاندان ولایت مبارک باد.

سلام عای بود عالی بیشترمطلب بذاریدلطفا

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا(ع)
دلم خوش است که نامم کبوترحرم است…

سلام
بسیار زیبا
موفق باشید
در پناه حق

بسیار جالب بود خوشحال میشم به منم سر بزنید
موفق باشید

برشما وهمه مومنین مبارک باد

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا(ع)
چقدر زیبا…
خداقوت…

با سلام
اللهم صلی علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم
یاعلی علیه السلام - التماس دعا

با سلام
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
وَنُوحًا إِذْ نَادَى مِنْ قَبْلُ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَنَجَّينَاهُ وَأَهْلَهُ مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ(الأنبياء/76)
و نوح را [ياد کن] آنگاه که پيش از [ساير پيامبران] ندا کرد پس ما او را اجابت کرديم و وي را با خانواده‏اش از بلاي بزرگ رهانيديم
وَنَصَرْنَاهُ مِنَ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآياتِنَا إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمَ سَوْءٍ فَأَغْرَقْنَاهُمْ أَجْمَعِينَ(الأنبياء/77)
و او را در برابر مردمي که نشانه‏هاي ما را به دروغ گرفته بودند پيروزي بخشيديم چرا که آنان مردم بدي بودند پس همه ايشان را غرق کرديم
وَدَاوُودَ وَسُلَيمَانَ إِذْ يحْكُمَانِ فِي الْحَرْثِ إِذْ نَفَشَتْ فِيهِ غَنَمُ الْقَوْمِ وَكُنَّا لِحُكْمِهِمْ شَاهِدِينَ(الأنبياء/78)
و داوود و سليمان را [ياد کن] هنگامي که در باره آن کشتزار که گوسفندان مردم شب‏هنگام در آن چريده بودند داوري مي‏کردند و [ما] شاهد داوري آنان بوديم
فَفَهَّمْنَاهَا سُلَيمَانَ وَكُلًّا آتَينَا حُكْمًا وَعِلْمًا وَسَخَّرْنَا مَعَ دَاوُودَ الْجِبَالَ يسَبِّحْنَ وَالطَّيرَ وَكُنَّا فَاعِلِينَ(الأنبياء/79)
پس آن [داوري] را به سليمان فهمانديم و به هر يک [از آن دو] حکمت و دانش عطا کرديم و کوهها را با داوود و پرندگان به نيايش واداشتيم و ما کننده [اين کار] بوديم
وَعَلَّمْنَاهُ صَنْعَةَ لَبُوسٍ لَكُمْ لِتُحْصِنَكُمْ مِنْ بَأْسِكُمْ فَهَلْ أَنْتُمْ شَاكِرُونَ(الأنبياء/80)
و به [داوود] فن زره [سازي] آموختيم تا شما را از [خطرات] جنگتان حفظ کند پس آيا شما سپاسگزاريد
وَلِسُلَيمَانَ الرِّيحَ عَاصِفَةً تَجْرِي بِأَمْرِهِ إِلَى الْأَرْضِ الَّتِي بَارَكْنَا فِيهَا وَكُنَّا بِكُلِّ شَيءٍ عَالِمِينَ(الأنبياء/81)
و براي سليمان تندباد را [رام کرديم] که به فرمان او به سوي سرزميني که در آن برکت نهاده بوديم جريان مي‏يافت و ما به هر چيزي دانا بوديم
وَمِنَ الشَّياطِينِ مَنْ يغُوصُونَ لَهُ وَيعْمَلُونَ عَمَلًا دُونَ ذَلِكَ وَكُنَّا لَهُمْ حَافِظِينَ(الأنبياء/82)
و برخي از شياطين بودند که براي او غواصي و کارهايي غير از آن مي‏کردند و ما مراقب [حال] آنها بوديم
وَأَيوبَ إِذْ نَادَى رَبَّهُ أَنِّي مَسَّنِي الضُّرُّ وَأَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ(الأنبياء/83)
و ايوب را [ياد کن] هنگامي که پروردگارش را ندا داد که به من آسيب رسيده است و تويي مهربانترين مهربانان
فَاسْتَجَبْنَا لَهُ فَكَشَفْنَا مَا بِهِ مِنْ ضُرٍّ وَآتَينَاهُ أَهْلَهُ وَمِثْلَهُمْ مَعَهُمْ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنَا وَذِكْرَى لِلْعَابِدِينَ(الأنبياء/84)
پس [دعاي] او را اجابت نموديم و آسيب وارده بر او را برطرف کرديم و کسان او و نظيرشان را همراه با آنان [مجددا] به وي عطا کرديم [تا] رحمتي از جانب ما و عبرتي براي عبادت‏کنندگان [باشد]
وَإِسْمَاعِيلَ وَإِدْرِيسَ وَذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِنَ الصَّابِرِينَ(الأنبياء/85)
و اسماعيل و ادريس و ذوالکفل را [ياد کن] که همه از شکيبايان بودند
وَأَدْخَلْنَاهُمْ فِي رَحْمَتِنَا إِنَّهُمْ مِنَ الصَّالِحِينَ(الأنبياء/86)
و آنان را در رحمت‏خود داخل نموديم چرا که ايشان از شايستگان بودند
وَذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيهِ فَنَادَى فِي الظُّلُمَاتِ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ(الأنبياء/87)
و ذوالنون را [ياد کن] آنگاه که خشمگين رفت و پنداشت که ما هرگز بر او قدرتي نداريم تا در [دل] تاريکيها ندا درداد که معبودي جز تو نيست منزهي تو راستي که من از ستمکاران بودم
فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّينَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَكَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ(الأنبياء/88)
پس [دعاي] او را برآورده کرديم و او را از اندوه رهانيديم و مؤمنان را [نيز] چنين نجات مي‏دهيم.